Op zondagmiddag 18 september 2018 speelde Pent’Amuse het eerste concert van het nieuwe seizoen. In een goed gevulde Oude Jan nam het blaaskwintet het publiek mee in een muzikaal landschap dat begon in de 17e eeuw met een stuk van de eerste internationale muziekheld uit Nederland, Jan Pieterszoon Sweelinck en eindigde met een stuk dat voor het eerst in 1991 werd uitgevoerd: “Mississipi Five” van Jim Parker.

Samen met “La Cheminée du Roi René”, van Darius Milhaud, en “Pastorale”, van Vincent Persichetti, schilderde “Mississippi Five” een fraai landschap van 20e eeuwse muziek. De muziek die werd gespeeld, kon door de toelichtingen vooraf ook goed gevolgd worden als muzikale uitingen van de landschappelijke thema’s die de namen in zich droegen; de weg, de rivier en en het natuurlijke landschap.

Ook werd één van de eerste stukken uitgevoerd die speciaal voor de combinatie van een blaaskwintet werd geschreven. Een mini-concert, zoals in de toelichting werd gezegd, waarin met de samenklank van de vijf blaasinstrumenten werd geëxperimenteerd.

De moderne werken waren voor de samenstelling van een blaaskwintet geschreven. De oudere stukken waren voor deze combinatie gearrangeerd. De verschillende karakteristieken van de instrumenten kwamen in het programma goed tot hun recht. De onderlinge interactie van het kwintet toonde het speelplezier en dat werd door het publiek gewaardeerd. Dit bleek ook uit de staande ovatie aan het slot.

     

Bij de borrel na afloop van het concert mengden de musici zich in het publiek en werd er gezellig nagepraat over de uitvoering. Het was een mooi begin van het nieuwe seizoen.

De lenteachtige sfeer van de mooie zondagmiddag werd in de Oude Jan nog versterkt door de mediterrane liederen van het trio Flor d’Luna. Hoewel Flor d’Luna niet in zijn originele bezetting kon optreden door een gebroken duim van Marcel Verheugd werd een mooi programma uitgevoerd met gitarist Arnold Slaghek, geen onbekende van het trio. Het aangepaste programma bestond nog steeds uit Portugese liederen, aangevuld met Spaans- en Franstalige muziek.

 

Gitaar, cello – bespeeld door Manuela Verbeek – en zang van Carla Koehorst; in zekere zin een heel gewoon trio, maar de doorleefde uitvoering van de mooie liederen maakte het concert tot een bijzondere belevenis. De liederen klonken voor een deel bekend in de oren, maar ook in de onbekende fado’s en flamenco’s werden levensgevoelens vertolkt die het hart raakten. De taal van de muziek vertelt dan minstens zoveel als de gezongen tekst. Bij enkele liederen werd het publiek uitgenodigd mee te doen door bijvoorbeeld op de maat mee te klappen. Zo zaten we niet alleen maar te luisteren, maar nam de muziek ons mee. De fraaie afstemming van zang, gitaar en cello, soms sterk ritmisch, dan weer melodieus, gaf op een mooie manier uitdrukking aan de emotionele lading van de liederen.

 

Met deze uitvoering van Flor d’Luna konden we proeven aan de Portugese ziel. We hopen in de toekomst het originele trio nog eens te verwelkomen om hun muzikale “deur naar de rivier” te laten horen. Dat zal in de Oude Jan, die zijn bestaan voor een deel ontleend aan de nabijheid van de  IJssel, ongetwijfeld wederom heel goed klinken.

In de aanloop naar de kerstdagen zong Panta Rhei Vocaal op zondagmiddag 17 december voor een overvolle Oude Jan een stemmig programma. De liederen die werden gezongen varieerden van klassiek tot meer traditionele kerstiederen. Het koor onder de bezielende leiding van dirigent Frank Litjens voerde de liederen veelal vierstemmig uit. In het programma was ook gelegenheid voor het publiek om mee te zingen. Daar werd massaal gehoor aan gegeven. Een sfeervolle samenzang klonk door de kerk.

Ook nu was de toeloop op het ‘kerstconcert’ groot. Alle beschikbare plaatsen in de kerk waren bezet. Tussen de liederen door werd een kerstverhaal verteld dat weliswaar over kabouters ging, maar ons een spiegel voorhield en de kerstgedachte op een andere manier onder woorden bracht.

Na afloop van het concert werd door een groot gezelschap samen met het koor onder het genot van een glas glühwein nagepraat over de fraaie uitvoering.

Een uitvoering con spirito

Het Gelders Blaaskwintet speelde op 17 september 2017, de laatste zomerzondagmiddag van dit jaar, een prachtig concert met veel dansmuziek van verleden tot heden. Het blaaskwintet speelt al 10 jaar samen, maar het speelplezier is in die jaren zeker niet minder geworden. Het publiek kan goed zien dat de musici met veel plezier samen spelen en elkaar tijdens het spel oplettend volgen. De uitvoering is natuurlijk in eerste instantie een muzikaal genot, maar het zien spelen voegt daar een extra genoegen aan toe.

De samenklank van de vijf instrumenten kwam erg goed tot zijn recht. En de veelal vrolijk getinte muziek die werd uitgevoerd, droeg daar zeker aan bij: van dansmuziek uit de 18e eeuw – van Rameau en Haydn – tot de ‘Waltz in Swing Time’ uit 1936, in de gelijknamige musical gedanst door Ginger Rogers en Fred Astaire. De musici introduceerden de stukken die werden gespeeld met achtergrondinformatie of een smakelijke anecdote. De musici en de muziek werden daardoor toegankelijker voor het publiek, dat het kwintet aan het slot van het concert bedankte met een staande ovatie.

De uitvoering van Het Gelders Blaaskwintet vormde niet alleen de opening van het nieuwe seizoen, het was ook het eerste ensemble uit Het Gelders Orkest dat komend seizoen in de Oude Jan zal optreden. Als rode draad door de programmering van het komend seizoen loopt de komst van verschillende ensembles uit Het Gelders Orkest naar de Oude Jan.

Bij de borrel na afloop werd er daarom niet alleen met de musici nagepraat over hun fraaie uitvoering, maar werd ook vol verwachting uitgekeken naar het volgende concert.